1. 1) გამოწევა (˂გამო˃სწევს), გამოშვერა; გამოჩენა; the snail slowly obtruded its horns ლოკოკინამ ნელ-ნელა გამოყო საცეცები;
2) გამომჟღავნება (˂გამო˃ამჟღავნებს), გამოვლენა, წარმოჩენა; she had obtruded her sorrow მაინც ვერ დამალა თავისი დარდი;
2. 1) (on, upon) თავს მოხვევა (˂მო˃ახვევს), დაძალება; to obtrude one's opinions upon others საკუთარი შეხედულებების სხვებისთვის თავს მოხვევა;
2) აკიდება (აეკიდება), აკვიატება (აგრ. to obtrude oneself ); an old song kept obtruding (itself ) რაღაც ძველი სიმღერა ამეკვიატა / მოსვენებას არ მაძლევდა.
მეზობელი სიტყვები
