1. რაიმეზე უარის თქმა (უარს იტყვის), ხელის აღება; to abandon the attempt ცდაზე, რისამე მცდელობაზე ხელის აღება; ʘ აღარ ცდილობს; donʹt abandon the attempt ცდაზე ხელს ნუ აიღებ, ცდას ნუ დააკლებ; to abandon all hope იმედის გადაწყვეტა; ʘ სასო წარიკვეთა;
2. მიტოვება (˂მი˃ატოვებს), დატოვება; თავის მინებება; to abandon smb. ვისიმე მიტოვება; ვისიმე ღვთის ანაბარა დატოვება; he abandoned his wife and children ცოლ-შვილი მიატოვა; he abandoned his studies სწავლა მიატოვა, სწავლას თავი მიანება; to abandon the sinking ship დასაღუპავად / ჩასაძირავად განწირული გემის მიტოვება; courage abandoned him ვაჟკაცობამ უმტყუნა;
3. 1) დანებება (˂და˃ანებებს), ჩაბარება; to abandon the town to the enemy მტრისთვის ქალაქის ჩაბარება; to abandon oneself to the conquerorʹs mercy ʘ გამარჯვებულის წყალობას მიენდო;
2) (ჩვეულ. oneself) დანებება (˂და˃ნებდება); აყოლა (ვნებისა და ა.შ.); to abandon oneself to passion ვნებას აყოლა; to abandon oneself to despair ʘ სასოწარკვეთილებას მიეცა; უიმედობამ შეიპყრო; abandoned to sottish credulity სულელური / ბრიყვული მიმნდობლობის მსხვერპლი.
მეზობელი სიტყვები
