წიგნ.
1. გაფუჭება (˂გა˃აფუჭებს), შერყვნა; ხარისხის გაუარესება, ეფექტიანობის შესუსტება; the comic impact is vitiated by obvious haste კომიკურ ეფექტს აშკარა სიჩქარე აფუჭებს; development programmes have been vitiated by the rise in population განვითარების პროგრამების ქმედითობა მოსახლეობის ზრდის შედეგად შემცირდა;
2. ზნეობრივად, სულიერად გარყვნა (˂გა˃რყვნის), გაფუჭება, გადაგვარება; a mind vitiated by prejudice ცრურწმენისგან გადაგვარებული გონება;
3. გაბათილება (˂გა˃აბათილებს), გაუქმება, ანულირება (ხელშეკრულებისა, დოკუმენტისა და მისთ.); to vitiate a contract კონტრაქტის გაუქმება / ანულირება; fraud vitiates a contract თაღლითობა / თაღლითობის ფაქტი კონტრაქტს ძალას უკარგავს.