1. 1) წიგნ. სათნო, ზნეობრივი, პატიოსანი; a wise and virtuous man ბრძენი და (მაღალ)ზნეობრივი / პატიოსანი ადამიანი; he described them as a virtuous and hard-working people მან ისინი წესიერ და მშრომელ ხალხად / ერად დაახასიათა; she lived an entirely virtuous life იგი აბსოლუტურად სათნო ცხოვრებას ეწეოდა; a virtuous decision მორალური თვალსაზრისით სწორი / ზნეობრივი გადაწყვეტილება;
2) არქ. სქესობრივად უმანკო / უბიწო / პატიოსანი (განსაკ. ითქმის ქალის შესახებ);
2. იშვ. ძლიერი, მძლავრი; ქმედითი, ეფექტიანი;
◇ virtuous circle წიგნ. "სასიკეთო წრე" (მოვლენათა თანამიმდევრობა, როდესაც ყოველი მომდევნო მოვლენა წინა მოვლენის სასიკეთო შედეგებს აძლიერებს) [შდრ. აგრ. vicious circle].