1. 1) წიგნ. სათნოება, ზნეობრიობა, პატიოსნება; virtue incarnate ხორცშესხმული სათნოება, სათნოების განსახიერება; he led a life of virtue იგი პატიოსან / ზნეობრივ ცხოვრებას ეწეოდა;
2) არქ. სქესობრივი უმანკოება, უბიწოება, პატიოსნება (განსაკ. ქალისა); she was certainly no paragon of virtue! იგი პატიოსნების ნიმუში ნამდვილად არა ყოფილა! a lady of easy virtue მსუბუქი ყოფაქცევის ქალი;
2. ღირსება, დადებითი / კარგი თვისება; patience is a virtue მოთმინება ღირსებას / დადებით თვისებას წარმოადგენს; he has many virtues and few faults მას მრავალი ღირსება და ცოტა ნაკლი აქვს; the plan has the virtue of simplicity გეგმას ის ღირსება აქვს / გეგმა იმით არის კარგი, რომ მარტივია; he was extolling the virtues of the Internet იგი ინტერნეტის ღირსებებს / დადებით თვისებებს ქება-დიდებას ასხამდა;
◇ by / in / virtue of smth. წიგნ. რისამე წყალობით; რისამე მეშვეობით; რისამე ძალით, რისამე საფუძველზე, რისამე შედეგად; რისამე გამო; by virtue of the treaty ხელშეკრულების საფუძველზე, ხელშეკრულების ძალით; she got the job by virtue of her greater experience სამუშაო / თანამდებობა თავისი უფრო მდიდარი გამოცდილების წყალობით / გამო მიიღო; to make a virtue of necessity თავის ისე დაჭერა / მოჩვენება, თითქოს ვინმე საკუთარი ნებით მოქმედებს (სინამდვილეში კი ეს აუცილებლობითაა გამოწვეული).