1. სხვისი, არასაკუთარი; სხვის ნაცვლად განცდილი (წარმოსახვის ძალით, თანაგრძნობის შედეგად და მისთ.); I got a vicarious pleasure from reading about his adventures მისი თავგადასავლების ამბის კითხვამ დიდი სიამოვნება განმაცდევინა; he got a vicarious thrill out of watching his son score the winning goal როდესაც უყურებდა, როგორ გაიტანა მისმა ვაჟმა გადამწყვეტი გოლი, მან თავადაც ძლიერი მღელვარება განიცადა;
2. სხვის ნაცვლად მოქმედი; სხვის მოვალეობათა ან ფუნქციათა შემსრულებელი;
3. სხვის მაგივრად გადატანილი / მიღებული (ითქმის სასჯელის და მისთ. შესახებ); a vicarious atonement სხვისი დანაშაულის გამოსყიდვა;