1. 1) პრელატურა, პრელატის წოდება, თანამდებობა ან ღირსება;
2) (the prelacy) კრებ. ზმნ. მხ. რ. პრელატები, ეკლესიის მაღალი სასულიერო წოდების პირები;
2. უპირატ. აგდებ. ეკლესიის მმართველობის სისტემა პრელატების ან ეპისკოპოსების მიერ.
Developed by George Keretchashvili