predicate II | Dictionary.ge

1. 1) მტკიცება (ამტკიცებს), განცხადება;

2) იშვ., მოძვ. ქადაგება (ქადაგებს);

3) ჩვუელ. pass მტკიცების და მისთ. ფაქტებზე დაფუძნება (˂და˃აფუძნებს) / დაყრდნობა, ფაქტებით დასაბუთება; my plan is predicated on the assumption that ჩემი გეგმა ეყრდნობა / ეფუძნება იმ ამოსავალ დებულებას …;

2. აზრის / შთაბეჭდილების / ასოციაციის აღძვრა (აღძრავს) / გამოწვევა / გაჩენა; grass predicates greenness ბალახი მწვანე ფერის ასოციაციას იწვევს.