1. ისტ. შუბნაჯახით მოკვლა (˂მო˃კლავს);
2. საქონლისთვის თავში უროს ჩარტყმა (˂ჩა˃არტყამს) დაკვლის დროს;
3. 1) დარეტიანება (˂და˃არეტიანებს), გონების დაკარგვინება (ძლიერი დარტყმით და მისთ.); he was poleaxed by a missile thrown from the crowd იგი ბრბოდან ნასროლმა საგანმა დაარეტიანა / ძირს დასცა;
2) ჩვეულ. pass საუბ. გაოგნება (˂გა˃აოგნებს), გაოცება; I was poleaxed when I heard the news გავოგნდი / გავოცდი, როდესაც ეს ახალი ამბავი შევიტყვე.