1. 1) ძვ. ბერძ. ფალანგა;
2) ფალანგა, ადამიანების ან ცხოველების მიჯრილი მწყობრი (თავდაცვის, თავდასხმის და ა.შ. მიზნით);
2. 1) საერთო ინტერესებით (განსაკ. რისამე მხარდასაჭერად ან წინააღმდეგ) გაერთიანებული ხალხის ჯგუფი; "გაერთიანებული ფრონტი";
2) ფალანგა, თემი, საზოგადოების ძირითადი ერთეული (ფურიეს უტოპისტურ-სოციალისტურ სისტემაში);
3. (pl ჩვეულ. phalanges) ანატ. თითის ფალანგი;