orator | Dictionary.ge

1. ორატორი; ტრიბუნი; talented [born, distinguished] orator ნიჭიერი [დაბადებით, გამორჩეული] ორატორი; to be no orator ʘ ცუდი ორატორია;

2. ამერ. იურ. მოსარჩელე (პროცესზე);

◇ Public Orator უნივერსიტეტის ოფიციალური წარმომადგენელი (კემბრიჯსა და ოქსფორდში), რომლის ფუნქციებში შედის სიტყვის წარმოთქმა საზეიმო ცერემონიალების დროს, კანდიდატების წარდგენა სხვადასხვა საპატიო წოდებებზე და ა.შ.