1. (ძველ საბერძნეთსა და რომში) 1) ორაკული, წინასწარმეტყველება;
2) ორაკული, ტაძარი, სადაც ქურუმები წინასწარმეტყველებდნენ;
3) ორაკული, ქურუმი;
2. ხშ. ირონ. 1) აღიარებული ავტორიტეტი;
2) უზენაესი ჭეშმარიტება; his words were received as an oracle მისი სიტყვები უზენაეს / უცილობელ ჭეშმარიტებად აღიქმებოდა;
3. უტყუარი მეგზური; ინდიკატორი, მაჩვენებელი; he called the watch and compass his only oracles ერთადერთ მეგზურად საათსა და კომპასს მიიჩნევდა;
4. წმიდათაწმიდა (
ებრაულ ტაძარში);
5. pl ბიბლ. ღმრთის სიტყვა; you need someone to teach you again the first principles of the oracles of God თვითონვე გჭირდებათ მოძღვარი, რათა ისწავლოთ ღმრთის სიტყვის პირველსაწყისნი;
◇ to work the oracle ა) წარმატების, ვისიმე კეთილგანწყობისა და ა.შ. მოპოვებისათვის ყოველგვარი ზომების მიღება, გავლენის / კულუარული ინტრიგების გამოყენება; ბ) სლ. ფულის შოვნა, გამდიდრება.