1. სავალდებულო, აუცილებელი; obligatory attendance სავალდებულო დასწრება; obligatory jurisdiction სავალდებულო / იძულებითი განსჯადობა; to be [to render] obligatory ʘ სავალდებულოა [სავალდებულოდ ხდის]; 
2. (ხშ. obligatory on, obligatory upon) რომ ავალდებულებს, ვალდებულს რომ ხდის; obedience is obligatory on a soldier ჯარისკაცი ვალდებულია დაემორჩილოს ბრძანებას; 
3. = obligate I.