1. 1) მოთხოვნა (˂მო˃ითხოვს), ʘ საჭიროებს; increase in population necessitates a greater food supply მოსახლეობის მატება საჭიროებს სურსათის წარმოების ზრდას; it necessitates my being in London ეს აუცილებლად მოითხოვს ჩემს ყოფნას ლონდონში;
2) გამოწვევა (˂გამო˃იწვევს), ʘ შედეგად მოსდევს / მოჰყვება;
2. უპირატ. pass იშვ. იძულება (აიძულებს); I am necessitated to act alone იძულებული ვარ, მარტო ვიმოქმედო.