1. გაფუჭება (˂გა˃აფუჭებს), დაზიანება; დამახინჯება; nervousness marred the effect of his speech ნერვიულობის გამო მისმა მოხსენებამ ცუდი შთაბეჭდილება დატოვა; nothing marred our happiness ვერაფერი ჩრდილავდა ჩვენს ბედნიერებას, ჩვენი ბედნიერება უღრუბლო იყო; to mar one's joy სიხარულის ჩამწარება; small-pox marred her face ყვავილმა სახე დაუმახინჯა / დაუკენკა; the new power station mars the beauty of the countryside ახალი ელექტროსადგური სოფლის ხედს აუშნოებს;
2. მოძვ. ხელის შეშლა (˂შე˃უშლის), დაბრკოლება; შეზღუდვა, შებორკვა;
◇ to make or mar იხ. make II ◇.