1. მოძვ. 1) ვინმესთან შედარებით უპირატესობის მოპოვება (მოიპოვებს), ვისიმე დასწრება / ჯობნა (მოგების, დიდი წილის და მისთ. მიღებაში);
2) მოტყუებით რისამე მოპოვება (მოიპოვებს) / ხელში ჩაგდება; რისამე მოპარვა / აწაპნა;
2. არქ. 1) რისამე გამოტყუება (გამოსტყუებს) / ვინმესთვის წართმევა;
2) ვისიმე მოტყუება (˂მო˃ატყუებს) / გაცურება;
3. მოძვ. 1) მალვა (იმალება), სამალავში ყოფნა; ʘ ჩასაფრებულია;
2) ʘ დაძრწის, დაეხეტება (განსაკ. ავი განზრახვით).