1. გამოგონება (˂გამო˃იგონებს); შექმნა; to invent a machine [a steam-engine, the radio] მანქანის [ორთქლის მანქანის, რადიოს] გამოგონება; to invent a new method ახალი მეთოდის გამოგონება / მოფიქრება;
2. გამოგონება (˂გამო˃იგონებს), მოფიქრება, შეთხზვა; to invent an excuse [an explanation] რისამე გამამართლებელი მიზეზის [რისამე ახსნის] მოფიქრება / მოგონება; to invent a story ამბის გამოგონება / შეთხზვა; to invent dismal rumours საშინელი ჭორების დაყრა;
3. მოძვ. პოვნა (იპოვის), აღმოჩენა;