1) ინკრიმინირების მოხდენა (
˂მო
˃ახდენს),
რისამე დაბრალება,
რაიმეში დადანაშაულება;
2) მხილება (ამხილებს); the evidence incriminates him ჩვენება მას ამხილებს; to incriminate oneself საკუთარი თავის მხილება;
3) რაიმესათვის პასუხისმგებლობის დაკისრება (˂და˃აკისრებს), რისამე მიზეზად მიჩნევა; to incriminate cigarettes as one cause of lung cancer ფილტვის კიბოს გაჩენის ერთ-ერთ მიზეზად თამბაქოს წევის მიჩნევა.