წიგნ.
1. სწრაფად ან ხმაურით, სტვენით მოძრაობა (მოძრაობს), დაცემა, ჩამოვარდნა და ა.შ.; to come hurtling down ხმაურით ძირს დაცემა; ʘ ზღართანი გაადინა; a car was hurtling down the street მანქანა ქუჩაზე მოქროდა; the rain hurtled through the branches წვიმას ტოტებზე რაკარუკი / შხაპუნი გაჰქონდა;
2. 1) ძლიერად სროლა (ისვრის), ტყორცნა; რაიმესთვის რისამე დაჯახება / შეჯახება / მინარცხება; the ship was hurtled against the rocks გემი კლდეებს მიენარცხა; to hurtle one another ʘ ერთმანეთს ეჯახებიან / ეხეთქებიან;
2) გადატ. სიტყვიერად თავდასხმა (თავს ˂და˃ესხმის), შეტაკება (კამათისას და ა.შ.);
3. (ჩვეულ. against, together) დაჯახება (˂და˃ეჯახება), შეჯახება, მინარცხება (აგრ. გადატ.); to hurtle into a tree ʘ ხეს დაეჯახა / შეასკდა (ითქმის მანქანის და ა.შ. შესახებ).