(graved [-d]; graved, graven)
არქ.
1. ორნამენტის და ა.შ. ამოჭრა (˂ამო˃ჭრის), გრავირება; ქვისგან და ა.შ. გამოკვეთა, გამოქანდაკება; time has graved deep furrows on his face დრომ მას სახე დაუღარა;
2. გონებაში, მეხსიერებაში აღბეჭდვა (აღბეჭდავს); to grave words [counsel] in / on / the heart სიტყვების [რჩევის] მეხსიერებაში აღბეჭდვა;
3. თხრა (თხრის), ამოთხრა.