1. 1) მბრძანებლობა (მბრძანებლობს), ბატონობა; to dominate (over) people ხალხზე ბატონობა; ხალხის დამორჩილება;
2) დომინირება (დომინირებს); დიდი გავლენის ქონა; as a child he was dominated by his father ბავშვობაში მამას დიდი გავლენა ჰქონდა მასზე;
2. შეკავება (˂შე˃აკავებს), დამორჩილება; to dominate one's emotions გრძნობების დაოკება / ემოციათა შეკავება;
3. დაპყრობა (˂და˃იპყრობს), მოცვა (ვისიმე გონებისა, აზრებისა და ა.შ.); duty dominated his mind იგი მხოლოდ მოვალეობაზე ფიქრობდა;