dissociate II | Dictionary.ge

1. გა(მო)ყოფა (გა˂მო˃ყოფს; გამოეყოფა), განცალკევება, გათიშვა; to dissociate oneself from others სხვებისაგან გამიჯვნა; to dissociate oneself from the opinion ʘ მოცემულ თვალსაზრისს / მოსაზრებას ხაზგასმით არ ეთანხმება / ემიჯნება; one must dissociate these two ideas აუცილებელია ამ ორი აზრის ერთმანეთისაგან მკვეთრად გამიჯვნა;

2. ქიმ. დისოციაციის მოხდენა (˂მო˃ახდენს) / დისოციირება.