1. მიტოვება (მიატოვებს), თავის დანებება, გარიდება; to desert a friend მეგობრის გაჭირვებაში მიტოვება; to desert one's family ოჯახის ბედის ანაბარად მიტოვება; to desert one's post [the ship] პოსტის [გემის] თვითნებურად მიტოვება; the streets were deserted ქუჩები უკაცრიელი იყო; ქუჩებში კაციშვილი არ ჭაჭანებდა; his courage deserted him გამბედაობამ უმტყუნა / უღალატა; the smile deserted his face ღიმილი სახეზე შეაშრა;
2. სამხ. დეზერტირობა (დეზერტირობს); to desert the colours სამხედრო სამსახურის თვითნებურად მიტოვება, დეზერტირობა.