decimate | Dictionary.ge

1. სამხ. ყოველი მეათის სიკვდილით დასჯა (დასჯის) / დახვრეტა;

2. განადგურება (˂გა˃ანადგურებს), მოსპობა, ამოწყვეტა; cholera decimated the country [the population] ქოლერამ ქვეყანას მუსრი გაავლო [მოსახლეობა ამოწყვიტა];

3. ისტ. მეათედის გადახდევინება (˂გადა˃ახდევინებს).