1. დაპყრობა (˂და˃იპყრობს), დამორჩილება; to conquer a country [a new territory] ქვეყნის [ახალი ტერიტორიის] დაპყრობა; to conquer a people ხალხის დაპყრობა / დამორჩილება;
2. 1) გამარჯვება (გაიმარჯვებს); დამარცხება (˂და˃ამარცხებს); to conquer the enemy მოწინააღმდეგის დამარცხება / ძლევა;
2) დაძლევა (დაძლევს), მორევა; to conquer bad habits [difficulties] ცუდ ჩვევათა [სიძნელეთა] დაძლევა; to conquer passions ვნებათა მორევა / დაოკება.