1. შეწყვეტა (˂შე˃წყვეტს; ˂შე˃წყდება); რისამე შეჩერება; to cease talking გაჩუმება; to cease payment ფინ. გადახდის შეწყვეტა, გაკოტრება; he ceased to go there მან შეწყვიტა იქ სიარული; she ceased driving a car თავი მიანება მანქანის ტარებას; cease fire / firing /! სამხ. შეწყვიტე ცეცხლი! (კომანდა); to cease to be არსებობის შეწყვეტა, გაქრობა; to cease one's efforts რაიმეზე ხელის აღება; rain has ceased წვიმამ გადაიღო;
2. მოძვ., ბიბლ. განქარება (განქარდება); განსვენება.