(bereaved [-d],
აგრ. bereft)
წიგნ. ჩვეულ. pass
1. ახლობლის დაკარგვა (˂და˃კარგავს); the accident bereaved them of their parents უბედურმა შემთხვევამ დააობლა / უდედმამოდ დატოვა ისინი; the bereaved husband ახლად დაქვრივებული კაცი; to be bereaved of one's parents [wife, friend] მშობლების [ცოლის, მეგობრის] დაკარგვა / სიკვდილი;
2. (ჩვეულ. bereft) რისამე დაკარგვა (˂და˃კარგავს); bereft of home უსახლკაროდ დარჩენილი; bereft of reason გონდაკარგული, შეშლილი; he was bereft of last hope უკანასკნელი იმედიც დაკარგა / გადაეწურა; he was bereft of the power of speech მეტყველების უნარი წაერთვა; nothing can bereave me of my memories of the past ვერავითარი ძალა ვერ წაშლის ჩემში წარსულის მოგონებებს;
3. მოძვ. იურ. წართმევა (˂წა˃ართმევს), გაძარცვა.