belabour | Dictionary.ge

1. იშვ. 1) ცემა (სცემს), დარტყმა, ბეგვა; to belabour with a stick ჯოხით მიბეგვა; belaboured by his own fears and fancies ხატოვნ. საკუთარი შიშითა და წარმოსახვებით დატანჯული / ნაგვემი;

2) გალანძღვა (˂გა˃ლანძღავს), გათათხვა;

2. მოძვ. დამუშავება (˂და˃ამუშავებს); რამეზე მუშაობა; belabour the obvious წყლის ნაყვა;

3. ცოდვილობა (ცოდვილობს), წვალება (რაღაცით); დროისა და ძალ-ღონის უსარგებლოდ ხარჯვა; ამაო გარჯა.