befall | Dictionary.ge

(befell; befallen)

1. ლიტ. შემთხვევა (˂შე˃ემთხვევა); დამართება; წილად ხვდომა (უპირატ. ითქმის უსიამოვნების შესახებ); they were unaware of the fate that was to befall them არ იცოდნენ, თუ რა გასაჭირი მოელოდათ; a dreadful misfortune has befallen the family ოჯახს საშინელი უბედურება დაატყდა თავს; a strange fate befell him უცნაური ბედი ხვდა წილად; what befell him? რა დაემართა? I fear some evil will befall ვშიშობ, რომ უბედურება მოხდება;

2. მოძვ. (to) 1) ʘ შეეფერება, შესაფერისია;

2) ʘ რამეს შეეხება.