საუბ.
1. 1) ძლიერად დარტყმა (˂და˃არტყამს); მიბეგვა, ცემა;
2) მირტყმა (˂მი˃არტყამს); დაჯახება, შეჯახება; I braked too late and bashed into the car სწრაფად ვერ დავამუხრუჭე და მანქანას შევასკდი;
2. მკაცრად გაკრიტიკება (˂გა˃აკრიტიკებს), გაცამტვერება;
▭ to bash in ჩაჭყლეტა (˂ჩა˃ჭყლეტს); დამსხვრევა; the tree bashed in the roof ხემ სახურავი ჩაანგრია; with his face bashed დასახიჩრებული სახით (ცნობაც რომ ძნელია);
◇ to bash one's head against a stone wall ʘ კედელს თავს ახლის, ტყუილუბრალოდ / ამაოდ ირჯება.