bailiff | Dictionary.ge

1. იურ. 1) ბეილიფი, წესრიგის დამცველი სასამართლოში; სასამართლოს მანდატური;

2) სასამართლოს აღმასრულებელი (რომელიც ახდენს ქონების კონფისკაციას ვალის გადაუხდელობის შემთხვევაში);

2. მამულის მმართველი;

3. ისტ. ბეილიფი (მეფის წარმომადგენელი, რომელიც ადმინისტრაციულ და სასამართლო ძალაუფლებას ახორციელებდა; შემორჩენილია როგორც ზოგიერთი მოსამართლის საპატიო წოდება);

◇ bailiff's follower მაძებარი (პოლიციის აგენტი); ჯაშუში; water bailiff ნავიგაციის ინსპექტორი.