(
pl Os, O's, o's, oes [əʊz])
1. ინგლისური ანბანის მე-15 ასო;
2. 1) (რიცხვი) ნული (ზეპირ მეტყველებაში);
2) სრული არარაობა; Now thou art an O without a figure ... I am a Foole, thou art nothing (Shakespeare) ახლა კი არც გუდაფშუტა ხარ ... მე მასხარა მაინც ვარ და შენ ეგეც არა ხარ;
3. (O)ზედს. მნიშვნ. (აგრ. როგორც რთული სიტყვის კომპონენტი) ასო O-ს ფორმისა, O-სებრი, O-ს მსგავსი; ოვალური; მრგვალი;
◇ Giotto's O ჯოტოს წრე, ზუსტი წრე (რომელსაც, გადმოცემით, იტალიელი ფერმწერი იოლად / ხელის ერთი მოსმით ხატავდა); round as Giotto's O ჩინებულად / უნაკლოდ შესრულებული (რომელსაც დიდი შრომა არ დასჭირვებია).