1. ეპიკურეს მოძღვრებისა, ეპიკურეიზმისა; ეპიკურეს მოძღვრებასთან / ეპიკურეიზმთან დაკავშირებული;
2. (epicurean) ხორციელ მისწრაფებათა დაკმაყოფილებას რომ ესწრაფვის, ვნებიანი, ავხორცი; განცხრომით / ნებიერი ცხოვრების მოყვარული.
Developed by George Keretchashvili