Recent Additions

	anthroponoticanthroponosisgreater snipegreat snipeEuropean ComissionCouncil of the European UnionEuropean CouncilCouncil of Europesmooge I, IIrabbit holesmoodgersmoodge IIsmoodge Ipioneering IIsharon fruit

Other Dictionaries

	P, p				‹‹ ‹ ... 126 127 128 129 130 ... › ››

	pis aller noun ფრანგ. უკიდურესი / უკანასკნელი საშუალება / გამოსავალი... piscary noun 1. თევზის ჭერის უფლება (საზოგადოებრივ წყლებში; ჩვეულ... piscation noun წიგნ. თევზის ჭერა; მეთევზეობა. piscator noun წიგნ. მეთევზე. piscatorial adjective სპეც. მეთევზეებთან ან მეთევზეობასთან დაკავშირებული. piscatory = piscatorial. Piscatory ring = fisherman's ring [იხ. fisherman ◇]. Piscean I noun "თევზი", თევზების ნიშნის ქვეშ დაბადებული ადამიანი... Piscean II adjective ასტრ. თევზის თანავარსკვლავედთან დაკავშირებული. Pisces noun pl 1. თევზები (თანავარსკვლავედი და ზოდიაქოს... piscicide noun სპეც. 1) თევზების მოსასპობი ნივთიერება, იქტიოციდი; 2)... piscicultural adjective სპეც. მეთევზეობასთან / თევზების მოშენებასთან... pisciculture noun სპეც. მეთევზეობა, აკვაკულტურა, თევზების მოშენება. pisciculturist noun სპეც. მეთევზეობის / აკვაკულტურის სპეციალისტი, თევზების... pisciform adjective წიგნ. თევზისებრი, თევზის ფორმისა. piscina noun (pl piscinae, -s [-z]) 1. თევზ. თევზსაშენი ტბორი;... piscinae piscina-ს pl. piscine I 1. = piscina 1 და 2; 2. იშვ. = piscina 3. piscine II adjective სპეც. თევზისა, თევზ˂ებ˃თან დაკავშირებული... piscivore noun ზოოლ. თევზის მჭამელი ცხოველი. piscivorous adjective ზოოლ. თევზის მჭამელი, თევზიჭამია; თევზით რომ იკვებება. pish interjection 1. ოჰ! ფუჰ! (ზიზღის, უპატივცემულობის, მოუთმენლობის და... pisher noun ამერ. სლ. 1. ვინც ქვეშ ისველებს, ქვეშაფსია; 2... pishogue აგრ. pishrogue noun ირლ. 1) შელოცვა, მაგიური ფორმულა; ჯადო; 2) ჯადოქრობა... pisiform adjective 1. ბარდისებრი, ბარდის თესლის ფორმისა; ბურთულისებრი;... pisiform bone noun ანატ. ცერცვისებრი ძვალი (მაჯისა). pismire noun არქ. , დიალ. ჭიანჭველა. pisolite noun გეოლ. 1. = pisolith; 2. პიზოლითის შემცველი... pisolith noun გეოლ. პიზოლითი, მუხუდო ქვა (აგრ. pisolite, peastone). piss I noun სლ. ვულგ. 1) შარდი; 2) მოშარდვა, შარდზე გასვლა; ◇...
‹‹ ‹ ... 126 127 128 129 130 ... › ››