Recent Additions

	anthroponoticanthroponosisgreater snipegreat snipeEuropean ComissionCouncil of the European UnionEuropean CouncilCouncil of Europesmooge I, IIrabbit holesmoodgersmoodge IIsmoodge Ipioneering IIsharon fruit

Other Dictionaries

	D, d				‹‹ ‹ ... 126 127 128 129 130 ... › ››

	disentail II verb იურ. ქონების მემკვიდრეობით მიღების შეზღუდვითი პირობის... disentangle verb 1. გამოხსნა (გამოხსნის); გამოთავისუფლება; to... disentanglement noun 1. გამოხსნა, გამოთავისუფლება; 2. გახსნა (რაიმე... disenthral verb მონობისაგან განთავისუფლება (˂გა˃ათავისუფლებს). disenthrall ამერ. = disenthral. disentitle verb წიგნ. რისამე უფლების წართმევა (˂წა˃ართმევს); ტიტულის... disentomb verb საფლავიდან ამოთხრა (ამოთხრის). disentwine = disentangle. disestablish verb 1. გაუქმება (˂გა˃აუქმებს); 2. ეკლესიის... disestablishment noun 1. გაუქმება; 2. ეკლესიის სახელმწიფოსაგან გამოყოფა. diseur noun ფრანგ. მელოდეკლამატორი. diseuse noun ფრანგ. მელოდეკლამატორი (ქალი). disfavor I, II ამერ. = disfavour I, disfavour II. disfavour I noun 1. დაწუნება, არმოწონება; ცუდი დამოკიდებულება... disfavour II verb ʘ არ / აღარ სწყალობს, პატივში არ / აღარ ჰყავს;... disfeature verb წიგნ. დამახინჯება (˂და˃ამახინჯებს). disfellowship noun ამერ. გარიცხვა (სასწავლებლიდან, რელიგიური... disfiguration = disfigurement. disfigure verb 1. დამახინჯება (˂და˃ამახინჯებს), დასახიჩრება; to... disfigured adjective 1. დამახინჯებული; disfigured face დამახინჯებული... disfigurement noun 1. დამახინჯება, დასახიჩრება; 2. 1) სიმახინჯე; 2)... disforest verb ტყის საფრის განადგურება (˂გა˃ანადგურებს), ტყის გაჩეხა;... disfranchise verb იურ. სამოქალაქო ან საარჩევნო უფლებების / პრივილეგიების... disfranchisement noun იურ. სამოქალაქო ან საარჩევნო უფლებების / პრივილეგიების... disfrock verb სასულიერო წოდების ჩამორთმევა (ჩამოართმევს). disgavel verb იურ. განსვენებულის ვაჟიშვილებს ან ძმებს შორის... disgorge verb 1. 1) ამონთხევა (ამოანთხევს), გადმონთხევა, ამორწყევა;... disgown verb 1. პოეტ. ტანთ გახდა (გახდის); 2. ეკლ. 1) სასულიერო... disgrace I noun 1. 1) სირცხვილი, თავის მოჭრა; to bring disgrace upon... disgrace II verb 1. შერცხვენა (˂შე˃არცხვენს), თავის მოჭრა; to disgrace...
‹‹ ‹ ... 126 127 128 129 130 ... › ››