| 
						
						
						 
						
						 
						
						 
						
 
						
						
						
						
						
					 | 
					 | 
					
						
						
 
 
	
		 | 
		
	assentor
noun
1. assent II + -or¹ 1;
2. ამომრჩეველი, რომელიც...
 
	assert
verb
1. მტკიცება (ამტკიცებს), განცხადება; it is not...
 
	assertion
noun
1. მტკიცება; do you have any evidence to support your...
 
	assertive
adjective
1. მტკიცებითი; დადებითი; in an assertive form...
 
	assertively
adverb
დაჟინებით, თავდაჯერებულად; მტკიცედ, შეუპოვრად.
 
	assertiveness
noun
დაჟინებულობა, თავდაჯერებულობა; სიმტკიცე, შეუპოვრობა.
 
	assertor
noun
1. იხ. assert + -or¹ 1;
2. დამცველი, ქომაგი, მომხრე.
 
	Asses' bridge
noun
ხუმრ. "ვირის ხიდი" (მეხუთე თეორემა ევკლიდეს გეომეტრიის...
 
	assess
verb
1. შეფასება (˂შე˃აფასებს) პიროვნებისა, სიტუაციისა...
 
	assessable
adjective
დასაბეგრი, დასაბეგრავი.
 
	assesseur
noun
ფრანგ. სპორტ. გვერდითი მსაჯი (ფარიკაობა).
 
	assessment
noun
1. შეფასება (სიტუაციისა, პრობლემისა და ა.შ.); there...
 
	assessment centre
noun
გამანაწილებელი ცენტრი (მცირეწლოვან...
 
	assessor
noun
1. იურ. 1) მოსამართლის მრჩეველი;
2) სასამართლოს...
 
	asset
noun
1. pl იურ. ქონება, მემკვიდრეობა, რომელიც საჭიროების...
 
	asseverate
verb
იურ. ოფიციალურად განცხადება (˂გან˃აცხადებს) / მტკიცება.
 
	asseveration
noun
იურ. ოფიციალური განცხადება / მტკიცება; ფიცით დამოწმება.
 
	ass-head
noun
გონებაჩლუნგი, სულელი, რეგვენი.
 
	ass-headed
adjective
სულელი, გამოტვინებული, ჩერჩეტი.
 
	assibilation
noun
ფონეტ. ასიბილაცია.
 
	assiduity
noun
1. გულმოდგინეობა, მუყაითობა, სიბეჯითე;
2. pl...
 
	assiduous
adjective
გულმოდგინე, მუყაითი, ბეჯითი; to be assiduous in oneʹs...
 
	assiduously
adverb
წიგნ. გულმოდგინედ, მუყაითად, ბეჯითად.
 
	assiduousness
= assiduity.
 
	assify
verb
ხუმრ. გასულელება (˂გა˃ასულელებს), გაბრიყვება.
 
	assign I
noun
იურ. უფლებამონაცვლე; ცესიონარი; heirs and assigns...
 
	assign II
verb
1. 1) დროის დანიშვნა (˂და˃ნიშნავს), ვადის განსაზღვრა;...
 
	assignat
noun
ფრანგ. ისტ. ასიგნაცია (საფრანგეთის რევოლუციის დროს...
 
	assignation
noun
1. 1) დანიშვნა;
2) ვინმესთვის (რაიმეს) მიკუთვნება /...
 
	assignee
noun
1. წარმომადგენელი; რწმუნებული; აგენტი;
2. იურ. 1)...
 
		 | 
		 | 
	 
	
		  | 
		 | 
		  | 
	 
	
		 | 
	 
	
		|              | 
		 | 
	 
 
						
					 |