წიგნ.
1. მიწიერი, ამქვეყნიური (სულიერისგან განსხვავებით); worldly glory [success] მიწიერი / ამქვეყნიური დიდება [წარმატება]; he seemed very calm and far removed from worldly concerns იგი ძალზე მშვიდი და ყოველგვარ მიწიერ საზრუნავს მოწყვეტილი ჩანდა; one's worldly goods / possessions / ვისიმე ქონება / საკუთრება; ვისიმე ავლადიდება;
2. ცხოვრებისეული გამოცდილების მქონე; ცხოვრებისა და ადამიანების კარგად მცოდნე; გამოცდილი, ცხოვრებისგან, გამოცდილებისგან დაბრძენებული; at 15, he was more worldly than his older cousins who lived in the country 15 წლის ასაკში მას მეტი ცხოვრებისეული გამოცდილება ჰქონდა, ვიდრე მის უფროს ბიძაშვილებს, რომლებიც სოფელში ცხოვრობდნენ; she seems to be much more worldly than the other students in her class იგი დანარჩენ თავის თანაკლასელებზე გაცილებით უფრო მეტი ცხოვრებისეული გამოცდილების მქონე ჩანს;
3. ამქვეყნიურ / მატერიალურ ინტერესებზე მიჯაჭვული; მარტოოდენ მატერიალური კეთილდღეობით დაინტერესებული.
მეზობელი სიტყვები
