საუბ.
1. გაქანავება (˂გა˃აქანავებს; ˂გა˃ქანავდება), გაქნევა; რხევა, ქანაობა, აქეთ-იქით მოძრაობა; he removed his shoes and wiggled his toes მან ფეხსაცმელები გაიხადა და ფეხის თითები გაამოძრავა; she wiggled her fingers to attract his attention მისი ყურადღების მისაპყრობად ქალმა ჰაერში ხელის თითები გაიქნ-გამოიქნია / გაასავსავა; you have to wiggle your hips in time to the music ცეკვისას მუსიკის რიტმზე თეძოები უნდა არხიო; her hips wiggle as she walks ქალი თეძოების რხევით დადის; he tried wiggling the control stick but nothing happened მან მართვის სახელურის განძრევა / გაწევ-გამოწევა სცადა, მაგრამ არაფერი მოხდა; my tooth was wiggling about ჩემი კბილი ირყეოდა; the gelatin wiggled on the plate ჟელე თეფშზე ირხეოდა / თრთოდა;
2. მოუსვენრად მოძრაობა (მოძრაობს), წრიალი, ცმუკვა; she wiggled restlessly in her chair იგი თავის სავარძელში მოუსვენრად წრიალებდა / ცმუკავდა;
3. დაკლაკნა (˂და˃კლაკნის; ˂და˃იკლაკნება); (და)გრეხა; a little worm was wiggling on the pavement ტროტუარზე პატარა მატლი იკლაკნებოდა;
4. გზის გაკვლევა (
˂გა
˃იკვლევს), გაღწევა, გამოღწევა; he wiggled his way out of a jam მან ერთად შეკრებილი ხალხის სიმრავლიდან გამოაღწია; we wiggled through the crowd ბრბოში გზას მივიკვლევდით;
▭ to wiggle out (of) 1) რაიმესთვის თავის არიდება (აარიდებს); თავის დაძვრენა;
2) საიდანმე თავის დაღწევა (˂და˃აღწევს); I must wiggle out of the mess ამ ხიფათიდან თავი უნდა დავაღწიო.
მეზობელი სიტყვები
