(
pl wharves, -s [-s])
ზღვ.
1. 1) ვერფი;
2) ნავმისადგომი; ნავსაბმელი, მისადგომი;
2. ზმნ. მნიშვნ. 1) ნავმისადგომში გადმოტვირთვა (˂გადმო˃ტვირთავს) / გადმოცლა (საქონლისა, ტვირთისა);
2) ნავმისადგომში დაყენება (˂და˃აყენებს) / განთავსება (გემისა); a large stone basin, capable of wharfing a dozen battleships of the first class ქვის / კლდოვანი ნაპირების მქონე დიდი ყურე, რომელსაც შეუძლია თორმეტამდე პირველი კლასის სახაზო გემი დაიტიოს.