1. ემოც.-გამაძლ. ნამდვილი, ჭეშმარიტი; a veritable villain ნამდვილი / პირწავარდნილი არამზადა; the area is a veritable paradise for those who love walking and swimming ეს ადგილი ნამდვილი სამოთხეა მათთვის, ვისაც სეირნობა და ცურვა უყვარს;
2. მოძვ. 1) მართალი, ნამდვილი, სიმართლეს / სინამდვილეს რომ შეესაბამება (ითქმის ნათქვამის, ნაამბობის და მისთ. შესახებ);
2) მართალი, მუდამ სიმართლის მთქმელი (ითქმის ადამიანის შესახებ).