1. ამპარტავნობა, ფუჭი სიამაყე; თვითკმაყოფილება (განსაკ. საკუთარი გარეგნობის, თვისებების, უნარის და მისთ. გამო); she had no personal vanity საკუთარი გარეგნობის გამო ამპარტავნობა / ფუჭი სიამაყე არა სჩვეოდა;
2. წიგნ. ამაოება; უსარგებლობა, უშედეგობა; the vanity of human ambition in the face of death ადამიანური პატივმოყვარეობის ამაოება სიკვდილის პერსპექტივის წინაშე; the vanity of his exertions მისი ძალისხმევის უსარგებლობა / უშედეგობა;
◇ vanity case კოსმეტიკის სატარებელი პატარა სარკიანი ჩანთა; Vanity Fair "ამაოების ბაზარი" (ადგილი, განსაკ. დიდი ქალაქი, სადაც ხალხი ფუქსავატურ და უშინაარსო არსებობას ეწევა).