|
|
 |
ultimate I |
 |
noun |
|
|
[ʹʌltɪmət] |
|
 |
 |
|
|
 |
|
საუბ. რისამე უკიდურესი გამოვლინება; უდიდესი ან უმნიშვნელოვანესი რამ; this new car is the ultimate in comfort ეს ახალი მანქანა კომფორტის უკიდურესი გამოვლინებაა; the plane was the ultimate in air technology in the 60s ეს თვითმფრინავი 60-იანი წლების საავიაციო ტექნოლოგიის უმნიშვნელოვანეს მიღწევას წარმოადგენდა.
|
|
 |
|
 |
|