1. 1) ენა (ორგანო); to stick out one's tongue ენის გამოყოფა;
2) ბოტ., ზოოლ. ენა, ენაკი, ენისებრი ორგანო ან სტრუქტურა;
2. კულინ. ენა; boiled beef tongue ძროხის მოხარშული ენა;
3. წიგნ. ენა; one's mother [native] tongue ვისიმე მშობლიური ენა, დედაენა; none of the tribes speak the same tongue არც ერთი ტომი არ ლაპარაკობს იმავე ენაზე, რომელზეც სხვები;
4. ენა,
ამა თუ იმგვარი ლაპარაკი; to have a sharp tongue
ʘ მწარე ენა აქვს, გესლიანი ლაპარაკი იცის;
5. ფეხსაცმლის ენა;
6. ცეცხლის ალი, ცეცხლის ენა;
7. აბზინდის ენა;
8. ზარის ენა;
9. . მუს. ენაკი (სასულე საკრავებისა);
10. ტექ. 1) ქიმი, შპუნტი; სოგმანი, კოტა;
2) ენა, ენაკი; შვერილი;
11. ხელნა (ურმისა, ეტლისა);
12. გეოგრ. ცელა, ისარა;
◇ to hold one's tongue ენის გაჩერება; გაჩუმება, არაფრის თქმა; with one's tongue in one's cheek არასერიოზულად, არაგულწრფელად; ხუმრობით, ირონიულად; on the tip of one's tongue ენის წვერზე რომ ადგას ვინმეს; ეს-ესაა რომ უნდა მოაგონდეს ვინმეს; the man's name was on the tip of my tongue მისი სახელი ენის წვერზე მედგა; a slip of the tongue წამოცდენა, შეცდომით / უნებურად რისამე თქმა; to give (its) tongue დაყეფება / წამოყეფება ნადირის დანახვისას ან მისი სუნის აღმოჩენისას (ითქმის მონადირე ძაღლის შესახებ); to lose (one's) tongue ენის ჩავარდნა; ხმის ვერამოღება, ლაპარაკის უნარის დაკარგვა (შიშისგან, შოკისგან და მისთ.); to find (one's) tongue ხმის ამოღება, ენის ამოდგმა (შიშისგან, შოკისგან და მისთ. ენის ჩავარდნის შემდეგ); to loosen smb. 's tongue ვისიმე ალაპარაკება, ვინმესთვის ენის ამოდგმევინება / ლაპარაკის საღერღლის აშლა; to get one's tongue round სწორად / წარმოთქმა / გამოთქმა (რთული სიტყვისა); to set tongues wagging საუბ. ხალხის ალაპარაკება, ხალხისთვის სალაპარაკოს / საჭორაოს მიცემა (ითქმის ვისიმე გამომწვევი საქციელის, სკანდალური ფაქტის და მისთ. შესახებ); to keep a civil tongue in one's head თავაზიანად / ზრდილობიანად ლაპარაკი.
მეზობელი სიტყვები
