საუბ.
1. ქურდობა;
2. ზედს. მნიშვნ. რომ ქურდობს / იპარავს, ხელმრუდი; ქურდული, ქურდისა; get lost, you thieving swine გაეთრიე აქედან, შე ქურდბაცაცა ღორო; he secured the zip on his backpack against thieving fingers მან საიმედოდ ჩაკეტა თავისი ზურგჩანთის ელვა-შესაკრავი, რათა ჯიბგირების მარჯვე თითებისგან დაცული ყოფილიყო.