1. ხმამაღლა ყვირილი (ყვირის), კივილი (შიშისაგან, აღტაცებისაგან და ა.შ.); someone was screaming in the street ქუჩაში ვიღაცა ყვიროდა; to scream with pain ტკივილისაგან ხმამაღლა ყვირილი; to scream oneself hoarse ყვირილისაგან ხმის ჩახლეჩა; the fans screamed histerically გულშემატკივრები / ფანები ისტერიკულად წიოდნენ; the kids were screaming with excitement ბავშვები აღტაცებისაგან კიოდნენ;
2. ხმამაღლა დაყვირება (˂და˃იყვირებს; ˂და˃უყვირებს); წამოყვირება, აღრიალება (შიშისაგან, სიბრაზისაგან და ა.შ.); "don't touch this," he screamed "ხელი არ ახლო ამას" – ხმამაღლა დაჰკივლა / დაიღრიალა მან; someone was screaming for help ვიღაცა კივილით შველას ითხოვდა; she screamed at the children to stop ბავშვებს დაუღრიალა, რომ გაჩუმებულიყვნენ;
3. მკვეთრი ხმის გამოცემა; სტვენა; გუგუნი.
მეზობელი სიტყვები
