1. შეკავება (˂შე˃აკავებს), შეჩერება (განსაკ. ძალის გამოყენებით); when he started fighting, it took four police officers to restrain him როდესაც მან ჩხუბი დაიწყო, ოთხმა პოლიციელმა ძლივს შეაკავა;
2. თავის შეკავება (˂შე˃იკავებს); გრძნობების, სურვილების და ა.შ. დაცხრობა, დაოკება; John managed to restrain his anger ჯონმა მოახერხა ბრაზს მორეოდა; to restrain an impulse რისამე გაკეთების უეცარი სურვილის შეკავება; to restrain one's passion ვნების დაოკება / დაცხრობა;
3. შეზღუდვა (˂შე˃ზღუდავს); შეჩერება; to restrain power [trade] ძალაუფლების [ვაჭრობის] შეზღუდვა; to restrain inflation ინფლაციის შეჩერება; to restrain production რისამე წარმოების შეზღუდვა.
მეზობელი სიტყვები
