მეზობელი სიტყვები

	reprinter reprisal reprise repro reproach I reproach II reproachable reproacher reproachful reproachfully reproachfulness

უკანასკნელი დამატებები

	rancidroutine IIroutinelyroutingROUVrouxROVrove¹ Irove¹ IIrove²rover¹rover²rover ticketrovingrow¹

სხვა ლექსიკონები

	reproach II verb [rɪʹprəʊtʃ]

	წიგნ. 1. 1) საყვედურის თქმა (ეტყვის); გაკიცხვა; გაკრიტიკება; he publicly reproached his son for his behaviour მას საჯაროდ გააკრიტიკა / გაკიცხა / დაგმო თავისი ვაჟის საქციელი; 2) დადანაშაულება (˂და˃ადანაშაულებს), ბრალის დადება; you've nothing to reproach yourself for, it wasn't your fault თავს ნუ იდანაშაულებ, ეს შენი ბრალი არ იყო; 2. შერცხვენა (˂შე˃არცხვენს); სახელის გატეხა.

reproach I

reproachable