|
ცოდვის, დანაშაულის და მისთ. მონანიება (˂მო˃ინანიებს), დანანება; to
repent one's errors [sins] შეცდომების [ცოდვების] მონანიება; the priest urged
his listeners to repent მღვდელმა თავის მსმენელებს სინანულისკენ მოუწოდა; to
repent one's indiscretion ʘ საკუთარ მოურიდებელ საქციელს / უტაქტობას ნანობს; he
repented of his actions ნანობდა თავისი საქციელის გამო; he came to repent his
hasty judgement სინანული დაიწყო თავისი ნაჩქარევი შეფასების გამო; I repent me /
myself / არქ. ვნანობ, ვინანიებ; he has nothing to
repent of მოსანანიებელი / სანანებელი არაფერი აქვს.
|
|
მეზობელი სიტყვები
