1. გამოწვევა (˂გამო˃იწვევს), აღძვრა (ამა თუ იმ ემოციისა / რეაქციისა); to provoke laughter [anger, indignation] სიცილის [რისხვის, აღშფოთების] გამოწვევა; to provoke doubt ეჭვის აღძვრა / გამოწვევა; to provoke mirth მხიარულების გამოწვევა; to provoke allergic reactions ალერგიული რეაქციების გამოწვევა;
2. პროვოკაციის მოწყობა (˂მო˃აწყობს), პროვოცირება; to provoke riot საზოგადოებრივი არეულობის პროვოცირება; he did his best to provoke an argument ყველანაირად ცდილობდა კამათის პროვოცირებას; to provoke a protest [an outcry] პროტესტის [საყოველთაო უკმაყოფილების] გამოწვევა / პროვოცირება;
3. გაბრაზება (˂გა˃აბრაზებს), წყობიდან გამოყვანა, გაღიზიანება (განსაკ. განზრახ); to provoke one to fury ვისიმე გაცოფება; to be provoked beyond endurance ʘ უკიდურესად იყო გაღიზიანებული; he claimed he was provoked by the defendant მან განაცხადა, რომ მოპასუხემ იგი წონასწორობიდან განზრახ გამოიყვანა;
მეზობელი სიტყვები
