(proved [-d]; proved,
უპირატ. ამერ. proven)
1. 1) დამტკიცება (˂და˃ამტკიცებს), დასაბუთება; to prove smb.'s guilt [innocence] ვისიმე ბრალეულობის [უდანაშაულობის] დამტკიცება; it remains to be proved ეს ჯერ არ არის დამტკიცებული; the exception proves the rule ყველა წესს თავისი გამონაკლისი აქვს; in order to prove one's point საკუთარი აზრის სისწორის დასამტკიცებლად;
2) დადასტურება (˂და˃ადასტურებს) დოკუმენტების საშუალებით; დამოწმება; to prove one's identity საკუთარი ვინაობის დადასტურება; to prove a will ანდერძის დამოწმება;
2. გამოცდა (˂გამო˃ცდის), შემოწმება, გასინჯვა; to prove smb.'s honesty ვისიმე პატიოსნების გამოცდა; this he said to prove her ეს მან ქალის გამოსაცდელად თქვა; to prove a new weapon [a new car model] ახალი იარაღის [მანქანის ახალი მოდელის] გამოცდა;
3. ʘ აღმოჩნდა, გამოდგა; the report proved false ცნობა ტყუილი / არასწორი აღმოჩნდა; to prove (to be) satisfactory [useful, insufficient] ʘ დამაკმაყოფილებელი [სასარგებლო, არასაკმარისი] აღმოჩნდა; the operation proved fatal ოპერაცია საბედისწერო აღმოჩნდა;
4. 1) : to prove oneself (to be) smth. საკუთარი თავის გამოვლენა (
˂გამო
˃ავლენს) / ჩვენება; he proved himself (to be) a coward ლაჩრულად მოიქცა, ლაჩარი ყოფილა;
2) : to prove oneself (to smb.) საკუთარი თავის დადებითი მხრიდან ჩვენება (აჩვენებს, უჩვენებს) / წარმოჩენა, ვინმესთვის დამტკიცება, რომ რისამე გაკეთების უნარი შესწევს;
5. მათ. შემოწმება (შეამოწმებს);
6. პოლიგრ. საცდელი ანაბეჭდის დამზადება (˂და˃ამზადებს);
7. სამთ. ძიება (იძიებს), დაზვერვა;
8. კულინ. აფუება (აფუვდება) / ამოსვლა (ითქმის ცომის შესახებ).
მეზობელი სიტყვები
